Mięczak zakaźny
Mięczak zakaźny. Jak skutecznie zminimalizować wysokie ryzyko zarażenia?
Często diagnozowany mięczak zakaźny jest wysoce zjadliwą chorobą wirusową, która przebiega z zajęciem naskórka. Charakterystycznymi wykwitami są grudki z pępkowatym wgłębieniem. Czynnikiem etiologicznym wywołującym zakażenie jest wirus MCV należący do patogenów z grupy ospy. Wirus mięczaka zakaźnego (MCV) namnaża się tylko i wyłącznie w komórkach nabłonka płaskiego skóry i nie wnika w jej głębsze warstwy. Wirus ten również nie wywołuje wiremii, czyli nie przedostaje się do krwi zakażonej osoby.
Najbardziej podatne na zachorowania są dzieci, zwykle do 5 roku życia, jak również osoby pomiędzy 15 a 29 rokiem życia. Bardzo często chorują pacjenci cierpiący na atopowe zapalenie skóry oraz z niedoborami odporności (np. AIDS, leczenie immunosupresyjne). Do zakażenia dochodzi zazwyczaj przez bezpośredni kontakt z osobą zarażoną lub przez wspólnie używane przedmioty (odzież, ręczniki czy zabawki). U osób aktywnych seksualnie do zakażenia często dochodzi w wyniku kontaktów płciowych.
Mięczak zakaźny. Jakie są typowe objawy?
Typowym objawem zakażenia się mięczakiem zakaźnym jest pierwotny wykwit skórny w postaci twardej, gładkiej grudki, zazwyczaj w kolorze skóry lub nieco jaśniejszym. Jej wymiary to zwykle 1-5 mm, jednakże u osób z upośledzoną odpornością wielkość guzka może być większa, powyżej 5 mm (tzw. mięczak olbrzymi). Wnętrze guzka jest wypełnione kaszowatą (serowatą) treścią, którą wydostaje się na zewnątrz po nakłuciu lub przypadkowym zranieniu skóry.
U młodzieży i dorosłych mięczak zakaźny występuję często na wewnętrznej powierzchni ud, narządach płciowych zewnętrznych, w okolicy łonowej i na podbrzuszu. Niekiedy wykwit otoczony jest odbarwioną lub rumieniową obwódką. U młodszych dzieci wykwity zazwyczaj pojawiają się na twarzy, powiekach, tułowiu i kończynach. W przypadku osób z obniżoną odpornością zmiany bardzo często są rozsiane, uogólnione, bardzo liczne. Zmiany nie dają żadnych dolegliwości, bardzo rzadko pojawia się dyskomfort w czasie ich ustępowania (w sytuacji, kiedy towarzyszy im nasilony stan zapalny lub wyprysk).
Mięczak zakaźny. Metody leczenia.
Pierwszym krokiem w terapii jest leczenie farmakologiczne z zastosowaniem preparatów miejscowych w postaci kremów i roztworów. U pacjentów zarażonych wirusem HIV należy włączyć leczenie przeciwretrowirusowe.
Jeżeli leczenie farmakologiczne nie jest wystarczające, w takiej sytuacji wskazane jest leczenie zabiegowe. Wykorzystywane są takie metody jak: łyżeczkowanie, laseroterpia, krioterapia. Metody inwazyjne są bardzo skuteczne i zazwyczaj nie pozostawiają śladów. Zapraszamy na wizytę do naszego lekarza dermatolog Płock!
Mięczak zakaźny w niektórych przypadkach ustępuje samoistnie. Jeżeli jednak nie chcemy dopuścić do rozsiewu zmian, wskazane jest jak najszybsze podjęcie terapii dermatologicznej.
Zadzwoń w celu umówienia wizyty.